Hoe het allemaal is begonnen

Yamanota

Jonge werknemers uit het Caribisch gebied

Eind 1969 kwamen de eerste jonge werknemers uit de Antillen en Aruba naar Weert. Door de economische en arbeidsmarkt expansie  in Nederland werden toentertijd zogenoemde gastarbeiders uit verschillende landen in Europa maar ook uit verschillende eilanden in het Caribische gebied in diverse Weerter bedrijven te werk gesteld. In Weert zijn er toen in eerste instantie  tien jongemannen uit dit gebied te werk gesteld en wel vijf uit Curaçao en vijf uit Aruba.

Honk- en softbalsport als vrijetijdsbesteding.

Deze jonge mannen verbleven in het voormalig gezellenhuis van het klooster van de paters op Fatima in Weert.  In hun vrije tijd  deden deze jonge mannen onder leiding van Eef Martinus aan  softbalsport, een sport die op de Antillen en Aruba erg populair is en heel veel wordt beoefend zowel door jong en oud als door dames en heren. Met een aantal sporthandschoenen, sportknuppels en ballen die Eef van Aruba had meegenomen,werd bijna dagelijks geoefend op het, achter het klooster van de paters liggend, voetbalveld. Onderlinge wedstrijden werden in het weekend georganiseerd en de groep werd  steeds groter. Dit bracht ook de nodige problemen met zich mee, zoals geluidsoverlast, sneuvelen van ruiten en ballen die in de achtertuinen vlogen. Van de gemeente kon de groep toen een braakliggend terrein aan de Graafschap Hornelaan gebruiken. Dit terrein werd door de groep meteen omgedoopt tot”Cunucu Ballpark “. Cunucu is een typische papiamentse benaming voor een (platteland) akkerveld. Intussen kwamen steeds meer Antillianen maar in meerdere mate veel meer Arubanen naar Weert. Deze nieuwkomers waren overwegend allemaal familieleden van de eerder gekomen Antillianen en Arubanen en uiteraard hadden zij de honk- en softbalsport goed onder de knie. Deze nieuwkomers werden dan ook meteen in het team opgenomen.  Door de groei van het aantal leden van de groep werd de begeleiding inmiddels verzorgd door een drietal heren t.w. Mike Kingsale, Eef Martinus en Tico Wever. Dit drietal nam de trainingen en coaching  voor hun rekening en zorgde ook voor deelname aan de nodige (weekend)wedstrijden en toernooien. Hoewel Mike en Eef inmiddels ook actief  spelend lid waren van de Antilliaanse honkvereniging The Black Lions in Eindhoven bleven ze toch trouw aan het team in Weert en continueerden de begeleidings-, coachings- en organisatieactiviteiten voor de groep die inmiddels was uitgegroeid tot een 25-tal spelers. Zo werd tot begin 1980, tweemaal per week getraind en werden vele wedstrijden gespeeld in Limburg en Brabant. Maar ook in België en Duitsland was het team uit Weert op honk- en softbalsportgebied geen onbekende.
In deze tijd werd uit een advertentie in een Weerter weekblad bij de groep bekend dat in Weert al drie jaar een honk- en softbalvereniging met de naam BSC Phantoms bestond en dat deze vereniging op zoek was naar een trainer/coach. Eef nam contact op met BSC Phantoms met de mededeling wel interesse te hebben als speler voor deze vereniging. Op grond van dit contact werden Eef Martinus (als pitcher en 3e honkman ) en Mike Kingsale (als outfielder) meteen uitgenodigd om bij BSC Phanthoms  te komen trainen en wedstrijden te spelen. Zo keerden Eef en Mike na één jaar Eindhoven weer naar Weert. Ook de Arubaanse-Weerter speler Copei Figaroa kwam als 2e honkman naar BSC Phantoms Weert. Hiermee werd het pad geëffend voor vele Weerter/Antilliaanse en Weerter/Arubaanse honkbalspelers naar vele andere Nederlandse honk- en softbalverenigingen.

Ontmoetingscentrum en naamgeving.

Door het  aantal nieuwkomers is vanaf 1980 tot heden de Antilliaanse/Arubaanse gemeenschap in Weert gestadig gegroeid tot een aantal van  circa 350 personen. Door diverse personen uit deze gemeenschap zijn met hulp en ondersteuning van het Ministerie van Welzijn, Stichting Progresso Antiyano en de Gemeente Weert voor deze doelgroep vele sociaal culturele- en participatie activiteiten georganiseerd op de gebieden cultuur, sport, onderwijs/scholing, arbeid, huisvesting en integratie. Zo kon gebruik worden gemaakt van het voormalig patronaats- en wijkgebouw aan de Kerkstraat in de wijk Keent als ontmoetingscentrum voor de Antilliaanse/Arubaanse gemeenschapsvereniging. Dit ontmoetingscentrum en de Antilliaanse/Arubaanse vereniging kreeg de naam Sentro Antiyano Yamanota (analoog aan de hoogste berg Yamanota op het eiland Aruba). Later werd deze naam omgezet in Centrum Caribe Weert en is inmiddels het wijkgebouw wegens veroudering gesloopt. Het honkbalteam heeft dit ontmoetingcentrum aanvankelijk gebruikt als thuisbasis. Een naam voor dit team was toen gauw gevonden namelijk “Yamanota Indians” omdat voorheen in de vroege historie op de berg Yamanota in een dorp Indianen woonden.

Nieuwe competitie

In juni 1982 is het honk- en softbalteam officieel als vereniging bij de Koninklijke Nederlandse Base- en Softbal Bond  (KNBSB) ingeschreven en is de vereniging Yamanota Indians verhuisd van “het Cunucu ballpark”  naar het gemeentelijke “Sportpark Boshoven” waar tot op heden de competitiewedstrijden en thuistoernooien worden gespeeld en de vereniging de beschikking heeft over klein maar gezellige kantine.  Met een aantal vrijwilligers m.n. Eef Martinus(voorzitter/wedstrijdsecretaris), Bert Franzen (secretaris) en Jopie Zijlstra (penningmeester) als bestuurleden is de vereniging Yamanota Indians de honkbalcompetitie ingegaan met één seniorenhonkbalteam in de 6e klasse rayon afdeling Zuid. Zesmaal achter elkaar wist de vereniging Yamanota Indians het kampioenschap binnen te halen en in 1988 te promoveren naar de landelijke districtklasse.

De fusie met BSC Phantoms.

Bij bovengenoemde promotie heeft Weert twee honkbalverenigingen t.w. Yamanota Indians en BSC Phantoms. Op verzoek van de KNBSB is in 1989 dan ook een fusie tussen Yamanota Indians en BSC Phantoms tot stand gebracht omdat het bestuur van gemeente Weert en de KNBSB van mening waren dat Weert voor twee honkbalverenigingen te klein was. Deze fusie duurde echter precies één jaar en zijn aan het eind van het seizoen 1989 de twee gefuseerde verenigingen weer uit elkaar gegaan.

In 1990 is de vereniging Yamanota Indians weer zelfstandig de competitie  ingegaan en is de naam Yamanota Indians statutair veranderd in “Honk- en Softbal Vereniging Indians Weert”. Dit vanwege het feit dat een groot aantal Weerter jongens en meisjes (zowel pupillen, junioren en senioren) zich bij hsv Indians aanmelden en de club niet langer meer hoofdzakelijk uit Antilliaanse en Arubaanse spelers bestaat en dus voor iedereen die de honk- en softbalsport wil gaan beoefenen gaarne open staat.

HSV Indians Weert is gegroeid tot een multiculturele vereniging met spelers van verschillende nationaliteiten en afkomst uit landen zoals Aruba – Curaçao – Amerika – Indonesië – Dominicaanse Republiek – Nederland – België – Thailand en Marokko. De vereniging is hier erg trots op.

In 1991 werd de competitie ingegaan met drie teams n.l. senioren 1 honkbal , aspiranten- en pupillenhonkbal. In dat jaar werd het senioren 1 team weer kampioen , de pupillen 2e  en de aspiranten 3e in hun klasse. In 1992 zijn er weer twee teams bijgekomen en wel een senioren 2 honkbalteam en een recreantenmixsoftbalteam. In dit jaar werd het senioren 1 honkbalteam voor de derde maal kampioen en promoveerde naar de landelijke overgangklasse. Het pupillenhonkbalteam werd eveneens voor de 3e maal kampioen en de resultaten van de andere teams waren boven verwachting goed.In 1996 echter degradeerde het senioren 1 team maar promoveerde in 2002 weer naar de landelijke 3e klasse.

Voor en nadelen van de successen.

Door de behaalde resultaten en successen in de loop der jaren jaren heeft de vereniging  heel veel spelers zien vertrekken die door in hogere klassen spelende verenigingen zijn benadert om bij hen te komen spelen. Verschillende spelers van Indians Weert hebben als gevolg hiervan in de hoofdklasse gespeeld en later ook bij verschillende teams in de landelijke 1e klasse. Het vertrekken van zeer goede (opgeleide) spelers ervoer de vereniging als een groot nadeel maar had als bijkomend voordeel  dat  HSV Indians Weert naamsbekendheid kreeg en heeft in de Nederlandse honkbalwereld als een vereniging  met kwalitatief goede spelers.

Huidige teams en dankzegging

Sinds 1992 beschikt de vereniging over een eigen uitstekende honkbalaccommodatie met een kleine en gezellige kantine  gelegen op de Sportpark te Boshoven-Weert. Momenteel(anno 2021) telt  HSV Indians 70 leden en beschikt ze over 5 teams t.w. ;

Heren 1 honkbal   (5e klasse ) Jeugd honkbal (geen competitie)
Heren 2 honkbal   (6e klasse) Slowpitch softbal ( vanaf 2023 competitie)
Heren 3 honkbal (7e klasse)

Dank aan de volgende personen die in de loop der jaren aan de groei en successen van de vereniging hebben bijgedragen: Eef MartinusRene Thode, Henry Cardoze, wijlen Henk Verheggen , Math Konings, Pina Martinus, Petra en Bjorn Vleeshouwers en Donald Cardoze.